Filmverbod

Binnen de ontwikkeling van Dollywood studio's heeft Italië een opmerkelijke rol gespeeld.
Italië werd na WO-II op economische wijze gestraft voor hun rol in tijdens deze oorlog. Hierdoor was het niet mogelijk om reclamefilms in buitenland te laten produceren. Joop Geesink opende om die reden een eigen kantoor in Milaan en was plots geen 'buitenlandse' leverancier. Dit leverde relatief veel opdrachten uit Italië op.
Bijkomend voordeel was dat Italië een goede uitvalbasis was voor zijn andere studio, STARFILM, die veel liveaction commercials maakte. 

80-20 regel

De Italiaanse overheid dicteerde dat bioscoopcommercials ca. 80% entertainment moest bevatten en dus maar 20% reclame-uiting. Over de exacte verhouding van dit percentage is geen sluitende info beschikbaar. Het zorgde er voor dat de filmpjes die naar de huidig beleving toch al een traag tempo hadden nu nóg langzamer tot de kern van het verhaal kwamen. Wanneer we het nu hebben over 'beleving', mag het duidelijk zijn dat dit concept van adverteren overduidelijk van een halve eeuw geleden is.